Gidilen yol, düsülen yol, kaybolunan yol, beklenen yol, uzun yol, uzunsanan yol. Hepsinin basinda ve sonunda bulunan tek varlik: ”kadin”. Her yolda yorulan, yogrulan, horgörüyle bakilan, amansiz savasan, kadin, kadinlar.
Gidilen yol, düsülen yol, kaybolunan yol, beklenen yol, uzun yol, uzunsanan yol. Hepsinin basinda ve sonunda bulunan tek varlik: ”kadin”. Her yolda yorulan, yogrulan, horgörüyle bakilan, amansiz savasan, kadin, kadinlar.
Bu yol; evet uzun, evet zor, evet mücadele edilesi bir yol ama bir sey daha var bilinen(bilinmesi gereken): bu yol temiz. Çünkü bu yol kadinlarin yolu.
Ne derlerdi Manu Yasalar Kitabi’nda(ahlak ögütleri içeren eski Hint -Budist- Yasalar Kitabi):
“Kadin agzi, kiz gögsü, çocuk duasi, kurban dumani, bunlar her zaman temizdir.”
Ya da,
“Günesin isigindan, inegin gölgesinden, havadan, sudan, atesten ve kizin nefesinden daha temiz sey yoktur.”
Böyle kabul eder Budistler kadinin varligini. Kimi yerin(bulundugum yer, ülkem kastim olsun) kadina yönelik tüm siddetine, ayrimciligina, horgörüsüne, töresine, anasina, danasina karsin “kadin temizdir” der Hintliler. Caanim ülkemdeki tüm kadin ajitatörlügüne karsi ben de derim ki: temiziz, temyiziz, temsiliz ve daha birçok da …iziz.
Yine günes vuruyor her bir yanina kadrajin. Günes demek ter demek, ter demek emek demek, emek demek ekmek demek ve iste hepsini demek kadin demek. Yine tarlalarda as olmak, yollarda çile bulmak. Annen senin için toprak kaziyor yavrum, baban senin için okeye dönüyor yavrum.
Simdi sen söyle bana: annene mi benzemek, yoksa babana mi benzemek yorar seni bu hayatta? Söyle bana sen hangi yorgunluga hazirlaniyorsun?
Kutlay Özer
